بداهه نوشت

اولین بار که وبلاگ درست کردم نیتم جذب مخاطب بود و وب بازی. چندبار وبلاگم را تعطیل کردم و چندبار از نو شروع کردم. اما حالا برایم اهمیتی ندارد که لیست نظراتم یکی باشد یا هزار تا!

می نویسم فقط برای خواننده ای که بخواهد بخواند.. و کاری نداشته باشد که مدتهاست من نوشتن یادم رفته است!

و اما بعد...

یک بار گفتم "و همه چیز از آن خم آب می خورد!" حالا دیدی راست می گفتم؟! دیدی چگونه بیعت غدیریان حتی لحظه ای هم نپایید؟

بیعت شکنی سینه به سینه منتقل شد تا کوفیان...

گفتند بیا ولی راه ندادند!

گفتند بیا ولی آب ندادند!

گفتند بیا ولی استقبال نکردند

راه بستند و آب بستند و شمشیر کشیدند!

می ترسم از عاقبت آب خوردن از آن خم!!

میترسم از این بیعت شکنی های سینه به سینه

می ترسم...

می گوییم بیا مبادا...

می گوییم بیا مبادا...

می گوییم بیا مبادا...

غدیر نوشت

پ.ن: راست گفت یکی از دوستان که آپ کن!

اصلی نوشت: اصولا خود غدیر همه حرف ست و دیگر حرفی نمی ماند!

هیچ کس صدهزار نفر را نگه نمیدارد تا بگوید علی (ع) را دوست داشته باشید!! آن هم زیر ظل آفتاب، خسته و کوفته، وسط بیابان...

نه؟ کسی این کار را می کند؟ واضح است که ما درباره غدیر می خواهیم که نشنویم!! می خواهیم که نبینیم! دست بلند شده بر دست نبی را! صدای من کنت مولاه را.. خیل عظیم بیعت کنندگان را..

گفتم که حرفی نمی ماند و باز پرحرفی کردم..

غدیرتان پر از حب علی (علیه السلام) باد.